"Είναι απλά το προσωπικό μου πιστεύω, αλλά για μένα δεν θα υπάρξει ποτέ κανείς πραγματικά “παίχτης” στη ζωή του… αν μέρος από αυτά που η τύχη και οι ικανότητες του που του έκαναν να κερδίσει... δεν τα μοιραστεί με κάποιο τρόπο και με τον κόσμο γύρω του, τον πλανήτη τον ίδιο. Γιατί όλα δανεικά μας δίνονται, ακόμη και η ίδια μας η ζωή εδώ πέρα... για κάποια σκοπό… και σίγουρα όχι για να αυτοκαταναλωνόμαστε μέσα σε έναν μονόχνοτο γεμάτο εγωισμούς κόσμο…"
To παρόν κείμενο είναι μέρος της προσπάθειας μας για κοινωνική προσφορά και αφύπνιση...
H καταπολέμηση μεγάλων κάθε τόσο επιδημιών, όπως της χολέρας, της μηνιγγίτιδας, της ιλαράς, της ελονοσίας, αλλά και πολλών άλλων μολυσματικών ασθενειών που μπορούν να εξαπλωθούν πολύ γρήγορα και να αποβούν μοιραίες για χιλιάδες συνανθρώπους μας…
Η θεραπεία ασθενειών που μαστίζουν πληθυσμούς ολόκληρους που ζουν κυρίως στις πιο φτωχές περιοχές αυτού του πλανήτη και που δύσκολα μπορούν να θεραπευτούν αν δεν τηρηθούν πολλές φορές πιστά και σε βάθος χρόνου τα θεραπευτικά πρωτόκολλα όπως το Κάλα-Αζάρ, η ασθένεια του Ύπνου και το Τσάγκας…
Η συμβολή στην αντιμετώπιση της πανδημίας του ιού HIV και της φυματίωσης, ή της επιδημίας του ιού Έμπολα που μόνο στη Δυτική Αφρική όταν είχε ξεσπάσει είχε στοίχισε τη ζωή σε περισσότερους από 10.000 ανθρώπους…
Οι “Γιατροί Χωρίς Σύνορα” είναι μια ιατρική οργάνωση και η καταπολέμηση όλων αυτών των επιδημιών αποτελεί ένα από το βασικό κομμάτι της δράσης της…
Ναι είναι αλήθεια δεν μπορεί να σώσει κάποιος τον κόσμο όλο… αλλά αν μπορέσει να σώσει έστω έναν… αυτό έχει να κάνει με όλο τον κόσμο… μια ατομική ή συλλογική, έστω και μιας μικρής ομάδας ανθρώπων, καταγραφή, θέσης και στάσης ζωής, ενάντια στην όποια αδιαφορία μας απέναντι σε όλους αυτούς που έχουν την ανάγκη μας κάθε φορά…
Οργανώσεις όπως οι “Γιατροί Χωρίς Σύνορα” δεν θα έρθουν στην πόρτα σου να ζητήσουν ελεημοσύνη… άλλωστε η άμεση ή έμμεση προσφορά μας, με χρήματα ή και με την προσωπική εργασία μας ακόμη σε τέτοιους οργανισμούς και κινήσεις… αν το σκεφτεί κανείς πιο βαθιά μέσα του… δεν έχει να κάνει με την ελεημοσύνη που μπορεί να δείξει κάποιος… αλλά με την ελεημοσύνη που η ίδια του η ζωή μπορεί να δείξει σε αυτόν… οριοθετώντας του την απαρχή μιας πορείας και δρόμου λίγο πιο διαφορετικών πιθανών από τα συνηθισμένα… με λιγότερο Εγώ πάνω μας… και περισσότερο σίγουρα αναπτυγμένη την αίσθηση της κοινωνικής αλληλεγγύης. Γιατί ναι, είναι μεγάλη ελεημοσύνη να σου δείξει κάποιος, κάτι, και εσύ να κατανοήσεις κάποια στιγμή στη ζωή σου, ότι πέρα από τον γεμάτο πάθη άνυδρο και μονοδιαστατικό προσωπικό σου πλανήτη, υπάρχουν και άλλοι κόσμοι, πιο εύφοροι στα συναισθήματα μας…
Προσωπικά από παλιά συμμετέχω και στηρίζω τη δράση τέτοιων οργανώσεων και κινήσεων με διάφορους τρόπους, σε άλλες απλά κάνοντας μια μικρή χρηματική δωρεά, σε κάποιες άλλες πιο ενεργά. Δεκάδες, εκατοντάδες, χιλιάδες οι οργανώσεις και οι δράσεις, αλλά έπρεπε από όλες αυτές να διαλέξω μία, έτσι ως ένα παράδειγμα αναφοράς. Ας πούμε λοιπόν ότι για φέτος έχουν την τιμητική τους οι “Γιατροί Χωρίς Σύνορα”, μια οργάνωση που έχω και μια μεγαλύτερη ίσως οικειότητα σε σχέση με άλλες…
Όλες αυτές οι οργανώσεις και δράσεις όμως έχουν ανάγκη την δική μας βοήθεια για να μπορέσουν να συνεχίσουν τη δράση τους, και αυτή μπορεί να είναι μια μικρή χρηματική μας δωρεά ή μια πιο ενεργή προσωπική μας συμμετοχή στις διάφορες δράσεις τους. Στις ιστοσελίδες τους θα βρει όποιος θέλει να βοηθήσει τι πρέπει να κάνει και που πρέπει ίσως και να απευθυνθεί. Και όσο αφορά πιο συγκεκριμένα τους “Γιατρούς Χωρίς Σύνορα” πατώντας στο παρακάτω link που οδηγεί στην ιστοσελίδα τους, και συγκεκριμένα στην ενότητα “ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΕ ΜΑΣ”, μπορεί να βρει ότι χρειάζεται για να κάνει κάτι τέτοιο…
https://msf.gr/support
Γιατί πέφτω και εγώ στο τρυπάκι και κάνω κάτι τέτοιο τώρα στις μέρες των εορτών; Γιατί τώρα στην παραμονή των Χριστουγέννων; Τώρα μαζί με ίσως όλους αυτούς τους όψιμους και εποχιακούς φιλάνθρωπους και κοινωνικά ευαίσθητους που πολλές φορές μας προκύπτουν και μας εμφανίζονται μπροστά μας τέτοιες μέρες συνήθως μόνο για να κερδίσουν κάποια λεπτά δημοσιότητας και κοινωνικής προβολής; Λέτε να μην μου έχει πέσει στην αντίληψη μου μαζί με την όλη αυτήν την πτώση αξιών και αρχών στην σύγχρονη κοινωνία μας, πως ακόμη και γιορτές όπως αυτών των ημερών μετατρέπονται πολλές φορές μόνο σε ένα εμπορεύσιμο προϊόν χωρίς πραγματικό συναίσθημα; Αλλά, όπως ήδη απάντησα σε ανάλογη νύξη για την όλη αυτή κατάσταση, τι σχέση έχουν τα πραγματικά “Χριστούγεννα” με όλη αυτήν την μικρότητα που μπορεί ο άνθρωπος να αντιληφθεί τον κόσμο γύρω του και απλά μέσω της ασυνείδητης επανάληψης συμβάλει και αυτός στην συνέχιση της ίδιας αυτής κατάστασης;
Το κάνω τώρα γιατί αυτό το νέο ξεκίνημα κάθε φορά, αυτές τις μέρες του χρόνου, έχει να κάνει με τους ρυθμούς που κινείται ο ίδιος ο πλανήτης που μας φιλοξενεί. Αυτές τις μέρες αυτό που πραγματικά γιορτάζεται είναι η Αναγέννηση του Ήλιου, το τέλος της μεγάλης νύχτας και η απαρχή του ερχομού ημερών με περισσότερο φως και λαμπρότητα. Αυτός ο αέναος κύκλος υπήρχε από πολύ πριν εμφανιστεί το είδος μας σε αυτόν τον πλανήτη και θα υπάρχει και πολύ πιο μετά που αυτό θα πάρει την θέση του ανάμεσα σε άλλα εξαφανισμένα είδη και αυτά που πέρασαν από αυτόν τον πλανήτη, και πιθανώς ίσως άφησαν και πολιτισμό, σε κάποιο μουσείο παλαιοντολογίας του μέλλοντος. Φιλοξενούμενοι για περιορισμένο χρονικό διάστημα, αυτό δείχνει η ιστορία των ειδών, είμαστε αυτού του πλανήτη, και απλά ακολουθούμε τους ρυθμούς του οικοδεσπότη μας, και με βάση αυτούς τους ρυθμούς του κάνουμε εμείς οι άνθρωποι και τις θρησκείες και θεολογίες μας για να εξηγήσουμε το μυστήριο του Θεού, τους μύθους και τον πολιτισμό μας γενικότερα. Σε αυτόν τον ρυθμό κάθε φορά έχει να λογοδοτήσει ο άνθρωπος. Η ισορροπία μας μαζί του μας προσφέρει την ευεξία και την καλή υγεία… η ανισορροπία μας με αυτόν τον ρυθμό του πλανήτη πολλές από τις ψυχικές πρωτίστως, αλλά και όχι μόνο, ασθένειες μας. Τι καλύτερη ευκαιρία λοιπόν από τέτοιες μέρες, που ρέει αόρατα, αλλά παντού γύρου μας στην κυριολεξία η ενέργεια του πλανήτη μας να αναφερθεί κάποιος σε εναλλακτικούς ίσως τρόπους ζωής, στην συμμετοχής μας σε κόσμους με περισσότερο συναίσθημα, με περισσότερο αλτρουισμό από μέρος μας, με περισσότερη αγάπη και ενδιαφέρον για τον άγνωστο συνάνθρωπο μας, με περισσότερη υγεία πάνω μας, ψυχική, πνευματική πρωτίστως…
Και γιατί όλα αυτά να αναφερθούν σε μια “κοινότητα” τζογαδόρων; Γιατί ο “τζογαδόρος”… ο “παίχτης”… είναι ένα άτομο πολλές φορές εσωτερικά πλημυρισμένο από τα πάθη και τις πεποιθήσεις του, τις τεράστιες πολλές φορές εγωπάθειες τους, τις ακόμη μεγαλύτερες ίσως πολλές φορές εκπτώσεις ηθικής του… είναι ίσως ένα άτομο που έχει ακόμη μεγαλύτερη ανάγκη από την αποκατάσταση ξανά μια ισορροπίας μέσα του, συμβατής με τη ροή της ενέργειας του πλανήτη, με τους βιορυθμούς του πλανήτη μας. Είναι απλά το προσωπικό μου πιστεύω, αλλά για μένα δεν θα υπάρξει ποτέ κανείς πραγματικά “παίχτης” στη ζωή του… αν μέρος από αυτά που η τύχη και οι ικανότητες του που του έκαναν να κερδίσει... δεν τα μοιραστεί με κάποιο τρόπο και με τον κόσμο γύρω του, τον πλανήτη τον ίδιο. Γιατί όλα δανεικά μας δίνονται, ακόμη και η ίδια μας η ζωή εδώ πέρα... για κάποια σκοπό… και σίγουρα όχι για να αυτοκαταναλωνόμαστε μέσα σε έναν μονόχνοτο γεμάτο εγωισμούς κόσμο…
Λογικά μετά τις γιορτές, αν όλα κυλίσουν φυσιολογικά, θα τα πούμε “στοιχηματικά” πιο ενεργά…
ΣΑΣ ΕΥΧΟΜΑΙ ΟΛΟΥΣ ΝΑ ΠΕΡΑΣΕΤΕ ΤΙΣ ΓΙΟΡΤΕΣ ΜΑΖΙ ΜΕ ΑΤΟΜΑ ΠΟΥ ΣΑΣ ΝΟΙΩΘΟΥΝ ΚΑΙ ΣΑΣ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΟΥΝ… ΚΑΛΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ… XΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ…
To παρόν κείμενο είναι μέρος της προσπάθειας μας για κοινωνική προσφορά και αφύπνιση...
H καταπολέμηση μεγάλων κάθε τόσο επιδημιών, όπως της χολέρας, της μηνιγγίτιδας, της ιλαράς, της ελονοσίας, αλλά και πολλών άλλων μολυσματικών ασθενειών που μπορούν να εξαπλωθούν πολύ γρήγορα και να αποβούν μοιραίες για χιλιάδες συνανθρώπους μας…
Η θεραπεία ασθενειών που μαστίζουν πληθυσμούς ολόκληρους που ζουν κυρίως στις πιο φτωχές περιοχές αυτού του πλανήτη και που δύσκολα μπορούν να θεραπευτούν αν δεν τηρηθούν πολλές φορές πιστά και σε βάθος χρόνου τα θεραπευτικά πρωτόκολλα όπως το Κάλα-Αζάρ, η ασθένεια του Ύπνου και το Τσάγκας…
Η συμβολή στην αντιμετώπιση της πανδημίας του ιού HIV και της φυματίωσης, ή της επιδημίας του ιού Έμπολα που μόνο στη Δυτική Αφρική όταν είχε ξεσπάσει είχε στοίχισε τη ζωή σε περισσότερους από 10.000 ανθρώπους…
Οι “Γιατροί Χωρίς Σύνορα” είναι μια ιατρική οργάνωση και η καταπολέμηση όλων αυτών των επιδημιών αποτελεί ένα από το βασικό κομμάτι της δράσης της…
Ναι είναι αλήθεια δεν μπορεί να σώσει κάποιος τον κόσμο όλο… αλλά αν μπορέσει να σώσει έστω έναν… αυτό έχει να κάνει με όλο τον κόσμο… μια ατομική ή συλλογική, έστω και μιας μικρής ομάδας ανθρώπων, καταγραφή, θέσης και στάσης ζωής, ενάντια στην όποια αδιαφορία μας απέναντι σε όλους αυτούς που έχουν την ανάγκη μας κάθε φορά…
Οργανώσεις όπως οι “Γιατροί Χωρίς Σύνορα” δεν θα έρθουν στην πόρτα σου να ζητήσουν ελεημοσύνη… άλλωστε η άμεση ή έμμεση προσφορά μας, με χρήματα ή και με την προσωπική εργασία μας ακόμη σε τέτοιους οργανισμούς και κινήσεις… αν το σκεφτεί κανείς πιο βαθιά μέσα του… δεν έχει να κάνει με την ελεημοσύνη που μπορεί να δείξει κάποιος… αλλά με την ελεημοσύνη που η ίδια του η ζωή μπορεί να δείξει σε αυτόν… οριοθετώντας του την απαρχή μιας πορείας και δρόμου λίγο πιο διαφορετικών πιθανών από τα συνηθισμένα… με λιγότερο Εγώ πάνω μας… και περισσότερο σίγουρα αναπτυγμένη την αίσθηση της κοινωνικής αλληλεγγύης. Γιατί ναι, είναι μεγάλη ελεημοσύνη να σου δείξει κάποιος, κάτι, και εσύ να κατανοήσεις κάποια στιγμή στη ζωή σου, ότι πέρα από τον γεμάτο πάθη άνυδρο και μονοδιαστατικό προσωπικό σου πλανήτη, υπάρχουν και άλλοι κόσμοι, πιο εύφοροι στα συναισθήματα μας…
Προσωπικά από παλιά συμμετέχω και στηρίζω τη δράση τέτοιων οργανώσεων και κινήσεων με διάφορους τρόπους, σε άλλες απλά κάνοντας μια μικρή χρηματική δωρεά, σε κάποιες άλλες πιο ενεργά. Δεκάδες, εκατοντάδες, χιλιάδες οι οργανώσεις και οι δράσεις, αλλά έπρεπε από όλες αυτές να διαλέξω μία, έτσι ως ένα παράδειγμα αναφοράς. Ας πούμε λοιπόν ότι για φέτος έχουν την τιμητική τους οι “Γιατροί Χωρίς Σύνορα”, μια οργάνωση που έχω και μια μεγαλύτερη ίσως οικειότητα σε σχέση με άλλες…
Όλες αυτές οι οργανώσεις και δράσεις όμως έχουν ανάγκη την δική μας βοήθεια για να μπορέσουν να συνεχίσουν τη δράση τους, και αυτή μπορεί να είναι μια μικρή χρηματική μας δωρεά ή μια πιο ενεργή προσωπική μας συμμετοχή στις διάφορες δράσεις τους. Στις ιστοσελίδες τους θα βρει όποιος θέλει να βοηθήσει τι πρέπει να κάνει και που πρέπει ίσως και να απευθυνθεί. Και όσο αφορά πιο συγκεκριμένα τους “Γιατρούς Χωρίς Σύνορα” πατώντας στο παρακάτω link που οδηγεί στην ιστοσελίδα τους, και συγκεκριμένα στην ενότητα “ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΕ ΜΑΣ”, μπορεί να βρει ότι χρειάζεται για να κάνει κάτι τέτοιο…
https://msf.gr/support
Γιατί πέφτω και εγώ στο τρυπάκι και κάνω κάτι τέτοιο τώρα στις μέρες των εορτών; Γιατί τώρα στην παραμονή των Χριστουγέννων; Τώρα μαζί με ίσως όλους αυτούς τους όψιμους και εποχιακούς φιλάνθρωπους και κοινωνικά ευαίσθητους που πολλές φορές μας προκύπτουν και μας εμφανίζονται μπροστά μας τέτοιες μέρες συνήθως μόνο για να κερδίσουν κάποια λεπτά δημοσιότητας και κοινωνικής προβολής; Λέτε να μην μου έχει πέσει στην αντίληψη μου μαζί με την όλη αυτήν την πτώση αξιών και αρχών στην σύγχρονη κοινωνία μας, πως ακόμη και γιορτές όπως αυτών των ημερών μετατρέπονται πολλές φορές μόνο σε ένα εμπορεύσιμο προϊόν χωρίς πραγματικό συναίσθημα; Αλλά, όπως ήδη απάντησα σε ανάλογη νύξη για την όλη αυτή κατάσταση, τι σχέση έχουν τα πραγματικά “Χριστούγεννα” με όλη αυτήν την μικρότητα που μπορεί ο άνθρωπος να αντιληφθεί τον κόσμο γύρω του και απλά μέσω της ασυνείδητης επανάληψης συμβάλει και αυτός στην συνέχιση της ίδιας αυτής κατάστασης;
Το κάνω τώρα γιατί αυτό το νέο ξεκίνημα κάθε φορά, αυτές τις μέρες του χρόνου, έχει να κάνει με τους ρυθμούς που κινείται ο ίδιος ο πλανήτης που μας φιλοξενεί. Αυτές τις μέρες αυτό που πραγματικά γιορτάζεται είναι η Αναγέννηση του Ήλιου, το τέλος της μεγάλης νύχτας και η απαρχή του ερχομού ημερών με περισσότερο φως και λαμπρότητα. Αυτός ο αέναος κύκλος υπήρχε από πολύ πριν εμφανιστεί το είδος μας σε αυτόν τον πλανήτη και θα υπάρχει και πολύ πιο μετά που αυτό θα πάρει την θέση του ανάμεσα σε άλλα εξαφανισμένα είδη και αυτά που πέρασαν από αυτόν τον πλανήτη, και πιθανώς ίσως άφησαν και πολιτισμό, σε κάποιο μουσείο παλαιοντολογίας του μέλλοντος. Φιλοξενούμενοι για περιορισμένο χρονικό διάστημα, αυτό δείχνει η ιστορία των ειδών, είμαστε αυτού του πλανήτη, και απλά ακολουθούμε τους ρυθμούς του οικοδεσπότη μας, και με βάση αυτούς τους ρυθμούς του κάνουμε εμείς οι άνθρωποι και τις θρησκείες και θεολογίες μας για να εξηγήσουμε το μυστήριο του Θεού, τους μύθους και τον πολιτισμό μας γενικότερα. Σε αυτόν τον ρυθμό κάθε φορά έχει να λογοδοτήσει ο άνθρωπος. Η ισορροπία μας μαζί του μας προσφέρει την ευεξία και την καλή υγεία… η ανισορροπία μας με αυτόν τον ρυθμό του πλανήτη πολλές από τις ψυχικές πρωτίστως, αλλά και όχι μόνο, ασθένειες μας. Τι καλύτερη ευκαιρία λοιπόν από τέτοιες μέρες, που ρέει αόρατα, αλλά παντού γύρου μας στην κυριολεξία η ενέργεια του πλανήτη μας να αναφερθεί κάποιος σε εναλλακτικούς ίσως τρόπους ζωής, στην συμμετοχής μας σε κόσμους με περισσότερο συναίσθημα, με περισσότερο αλτρουισμό από μέρος μας, με περισσότερη αγάπη και ενδιαφέρον για τον άγνωστο συνάνθρωπο μας, με περισσότερη υγεία πάνω μας, ψυχική, πνευματική πρωτίστως…
Και γιατί όλα αυτά να αναφερθούν σε μια “κοινότητα” τζογαδόρων; Γιατί ο “τζογαδόρος”… ο “παίχτης”… είναι ένα άτομο πολλές φορές εσωτερικά πλημυρισμένο από τα πάθη και τις πεποιθήσεις του, τις τεράστιες πολλές φορές εγωπάθειες τους, τις ακόμη μεγαλύτερες ίσως πολλές φορές εκπτώσεις ηθικής του… είναι ίσως ένα άτομο που έχει ακόμη μεγαλύτερη ανάγκη από την αποκατάσταση ξανά μια ισορροπίας μέσα του, συμβατής με τη ροή της ενέργειας του πλανήτη, με τους βιορυθμούς του πλανήτη μας. Είναι απλά το προσωπικό μου πιστεύω, αλλά για μένα δεν θα υπάρξει ποτέ κανείς πραγματικά “παίχτης” στη ζωή του… αν μέρος από αυτά που η τύχη και οι ικανότητες του που του έκαναν να κερδίσει... δεν τα μοιραστεί με κάποιο τρόπο και με τον κόσμο γύρω του, τον πλανήτη τον ίδιο. Γιατί όλα δανεικά μας δίνονται, ακόμη και η ίδια μας η ζωή εδώ πέρα... για κάποια σκοπό… και σίγουρα όχι για να αυτοκαταναλωνόμαστε μέσα σε έναν μονόχνοτο γεμάτο εγωισμούς κόσμο…
Λογικά μετά τις γιορτές, αν όλα κυλίσουν φυσιολογικά, θα τα πούμε “στοιχηματικά” πιο ενεργά…
ΣΑΣ ΕΥΧΟΜΑΙ ΟΛΟΥΣ ΝΑ ΠΕΡΑΣΕΤΕ ΤΙΣ ΓΙΟΡΤΕΣ ΜΑΖΙ ΜΕ ΑΤΟΜΑ ΠΟΥ ΣΑΣ ΝΟΙΩΘΟΥΝ ΚΑΙ ΣΑΣ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΟΥΝ… ΚΑΛΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ… XΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ…